zondag 25 november 2012

December


Leugen en bedrog

in de mooiste verpakking

Nicolaas noch God


donderdag 15 november 2012

Levensfase




In oude stam is nieuw

uit dezelfde kern ontstaan

een rechtstandig bouwend wezen

Een autonome wil is in mij opgestaan

Binnen het oude hout

wordt aan het skelet gebouwd

van de laatste fase van mijn leven






josiene van eijsden

maandag 22 oktober 2012

a f v a l



al dat was juist gedaan is op een hoop gegooid

nog voor de winter ligt, als afval in de morgen

van wat het liefste was, verstrooid

nog rommelt men naar iets bruikbaars in de resten

ontrukt het me

maandag 15 oktober 2012

ROOD


diep glanzend rood

vangt het hoogste blad van de

wingerd de herfstzon


zaterdag 13 oktober 2012

Herfstavond


de straatlantaren

steekt oranje licht op in

de lampionplant






sprokkelen


afgevallen tak

vraag je mij om de warmte

van de houtkachel?



dinsdag 11 september 2012

grensscheiding




Op het water middenop de stroom

voer het takje onder de brug door,

het land uit

Daar was de rivier dezelfde

als hier

Maar ik was mijn bootje kwijt






Oude meisjes



Oude meisjes hangen niet tegen

deurposten en niet in portieken

doet zij dit wel

zoen haar zomaar

op haar oude haar en huid

je verlaat haar niet

want oude meisjes zijn het zout der aarde

donderdag 30 augustus 2012

Poolvos



Als ik aan je denk

Bij ochtend of bij avond

Jij bent altijd ver


donderdag 9 augustus 2012

vanochtend buiten



niet alles is over te brengen, althans niet door mij

vertel maar eens over de zachtstilte vanochtend

alsof je  lopend door de tuin door zijde klieft

terwijl het tuinwerk vanzelf wordt gedaan

alsof er stilstand wordt gehouden van iets voor iets

nu het voorbij is leek de zachtstilte als voor een kleine storm


donderdag 26 juli 2012

Een ander land?





is het verleden

een ander vaderland dat

 is moe gestreden?




dinsdag 10 juli 2012

Het is



Het is in de wind

Het is als waterwegen

Zie, het leidt weg van mij,

het waait en stroomt langszij

Maar hier ligt het over het land

het gras te bleken


maandag 9 juli 2012

de vlottende tuin

Dat het een dagelijks ritueel zou gaan worden wist zij eerst niet.

Zij woonde in die tijd aan de ringvaart en stond op de stoep omdat haar losgelaten voortuin zou gaan langskomen. Want zo was ook gisteren en de dagen daarvoor gebeurd.

De stroming in de vaart bleek een etmaal nodig te hebben om haar haar voortuin als een eilandje terug te laten zien, zodat zij zich  verheugen kon over de aanwinst van nieuwe planten, zoals gele lis en wateraardbei.

Op zaterdagavond was zij gekleed voor een feest en toen de luxe wagen voorreed wees zij haar kennissen op de tuin die juist langsvloot als door een plotselinge stuwing in versnelling gebracht door de bochtige loop van de ringvaart. Wat ging het water te keer! En daar gebeurde het!, daar hing de tuin ontspoord  tegen de oever van de overkant ...
Maar uit het water waren armen gerezen!, stevig sturend met slierten onderwatergroen omrankt. En  modderig, steeg ook het hoofd op van de Watervrouw!


Haar kennissen reden weg zonder te willen wachten tot zij zich verschoond en verkleed zou hebben.  Zij zijn haar kennissen niet meer maar de tuin is weer  haar voortuin.






josiene van eijsden


zondag 8 juli 2012

Vakantie // Vrijheid


Bewogen door de

Zonnevlekken op het gras

Hoef ik nergens heen






zaterdag 7 juli 2012

betrouwbaarheid




plaspauze nemen

is er op vertrouwen dat

niemand demarreert


zaterdag 2 juni 2012

Hoop


ik lag in 't gras
in 't zand, in 't water
hoop was daar altijd bij

het gras staat hoog,
het zand is warm
de zee een spelevaart
maar waar ben jij?








Opspringer


Dagen die zomaar voorbij gaan zijn ook dagen.





maandag 28 mei 2012

DE SPIJSPOT

de gaande en komende man vraagt om voeding

aan de vrouw die de buitenboel doet

zij onderhoudt het vuur onder de spijspot

waarin dikke vissoep pruttelt

de komende man rammelt met zijn maag
en centen
de gaande man gromt en gaapt


de zwijgzame vrouw die de buitenboel doet
heeft voor de gaande en komende man gebeden








Pinksteren 2012

vrijdag 25 mei 2012

badkamerraampje in de zon

klein venster

op het grote groene buiten

je herbergt 20 koeien

voor mijn ogen

en 1 mier

zaterdag 5 mei 2012

s a m e n h e i d


Ik houd van wat mij
begeleidt
in eenzaamtijd


En wanneer ik ben onder
de mensen
toeziet zonder strijd





josiene van eijsden


zondag 22 april 2012

waar we zijn terwijl we wachten



waar we zijn terwijl we wachten
is de speelplaats voor de geest

jouw zomerwind omwaait mijn leunend lichaam

vol in jouw licht op jouw perron

zo bezit ik alwachtend

die ik anders niet bereiken kon




(hittegolf/ stationnetje ergens op t groningerland)
vandaag teruggevonden

dinsdag 3 april 2012

gedicht




als consument van lucht en licht

herroept de dag zich mij

als teruggebracht door zon en wind

in oude harmonie

die kennelijk bewaard,

in mij gevangen vond

de vrouw, de maagd, het kind

zaterdag 25 februari 2012

opspringertje

wat gebeurt er toch allemaal terwijl er "niets" gebeurt?

zaterdag 11 februari 2012

Heden


afwaswater is warm
maar het is geen liefde
de grijze container is groot
maar is niet geliefde
het bed is breed
maar de nachten korter

zondag 29 januari 2012

Een weerzien doet de tijd openbreken


Opnieuw gezien: The bridges of Madison County. Ik herkende mij in de rol van Meryl Streep afgezien van de lichamelijke ontrouw van de gehuwde vrouw. Tot in het fysieke ervaar ik mee met haar, bijvoorbeeld wanneer zij telefonerend haar hand vanuit wat gefrutsel legt op zijn schouder als de allereerste aanraking tussen hen. Alles herken ik; haar levend-dood zijn, de plek waar zij woont en het bestaan dat zij leidt. Zij droomt en in feite laat ze de ervaring met deze man, de man van haar leven, als een droom blijven door hem niet te volgen. Ook het tijdsbegrip is frappant weergegeven; het Nu wordt volledig ervaren juist daar het het verdriet om het afscheid al in zich draagt.
Zij leefde voort met de zekerheid dat wonderen bestaan want zomaar realiteit worden: "Ik lijk een ander mens " zei ze "maar ik ben meer mijzelf dan ooit". Ze rekte de liefdeservaring op tot een eeuwig- Nu.
Zij blijft bij haar echtgenoot : "Omdat hij nog nooit een ander mens kwaad heeft gedaan" . Maar had zij zichzelf niet trouw moeten zijn nu zij het lot had uitgedaagd en had gekregen waar een vrouw haar leven lang op wacht: de kans op eigen groei naast de juiste man op de juiste tijd. Hij, de man die had gezegd de ervaring te hebben dat het was alsof heel zijn leven, al zijn reizen, er waren geweest om hier aan te komen en haar te ontmoeten.
Zij maakte ook voor hem de keus op zijn levensweg door in haar huwelijk te blijven.

zaterdag 28 januari 2012

dromennachtboek


het eerste dat ik lees als ik het schrift opensla waarin ik mijn dromen noteerde:

ik liep langs een B weg ( geasphalteerde 80 km weg) en zou na enige meters rechts met de weg mee gaan buigen. terwijl ik daar liep keek ik rechts het boerenland op. daar liep een mij welbekend ( lieflijk) paadje dat ik wellicht al 1000 x gelopen had. het was op het land dat bij een boerderij hoorde waar ik ooit gewoond had maar dat nu verkocht was.
toch nam ik dat lieve aanlokkelijke boerenkronkelpaadje met zongedroogd gras en bloemetjes niet dat mijn weg verkort zou hebben.
ik hield me aan de saaie geasphalteerde officiëele route.

donderdag 26 januari 2012

Steeds gebeurt er iets

en steeds weet ik dat dat beter

zou kunnen, maar soms ook niet


Gisteravond werd er hard aangebeld

en op de voordeur gebonsd

alsof er bezig was een bom te dalen

tot vlak boven mijn woning

en men zo goed was mij tijdig te alarmeren

Maar was het een ster?



dec.2011

Opspringer!!

Wat hoort men toch weinig over postief karma spreken.

dinsdag 24 januari 2012

zomernotitie

een perron in vakantietijd vol vakantiegangers

en de enige die een liedje fluit is de man die

op één knie, halverwege naar de grond gekeerd

het cementen NS- meubilair ligt bij te schilderen met een bokkepoot.

maandag 23 januari 2012

het echte leven is wat je smorgens om half 7 op je stoep vindt
daar is het nog donker en een frisse energie overheerst, neemt je tintelend over
waar het echt om gaat is dit, dus laat het niet voor een dichte deur staan
inclusief die ene felle uithaal van die ene merel hoog in de bomenrij van de S. laan op de hoek
als je ergens mee in zee bent, geïnspireerd en geladen, ben dat dan dwars, niet gewillig
echt leven is confrontatie

zondag 22 januari 2012

drift tot goeddoen


De hartstochtelijke overgave waarmee het gebeurt. Hoefde ik het maar niet te zien, elke dag van welke kant en op welk uur ik ook aankom. Langs de oever van het riviertje staat haar fiets schuin en breed op het pad met haar, haar achterkant, er naast in een hartstochtelijk fel gooigebaar. Een zwiep naar links na een korte aanloop en met een hoge opsprong. En dan over naar rechts zwenkend en hoog uithalend. Wijde gebaren, walsende bruine lokken, elke dag, elk uur. Zou het ooit eens boven de macht gaan van dit ongeveer 50 jaar oude vrouwelijk aangekleed mechanisme dat onafgebroken de eendjes voert, zodat ik er langs kan?




foto: het betreffende riviertje

zaterdag 7 januari 2012

niets te beleven


Toegegeven, ik gebruikte jou als Muze en daar ben jij niet van gediend omdat ik geen beroemd schrijver ben.
Zo eindigde mijn brief aan A waarop zij mij antwoordde dat zij mij nauwelijks kende en ook niet nader wenste te leren kennen na het lezen van mijn brieven waarboven even goed Lieve L, of F of E had kunnen staan als Lieve A.

En verder hoop ik verschoond te blijven van jouw o, zo persoonlijk relaas van je wederwaardigheden, vervolgde zij, al jouw "niets te beleven belevenissen", waarbij je mijn bestaan gebruikte als alibi om enige uren schrijvend door te komen in je, volgens mij gecultiveerde, eenzaamheid. Wij zijn geen vrienden omdat onze winkelwagentjes botsten, die knal was niet het startschot voor een vriendschap.
Vrienden heb ik genoeg. Mensen van vlees en bloed waarmee ik samen werk en ontspan. Daarbij mij drie maal per week door zes kantjes verslag van jouw lege uren heenworstelen is mij een te grote vriendendienst, zelfs als wij vrienden zouden zijn,

A.

in rode aarde


rode geranium
steeds in stijl tijdloos gehuld
in terra cotta

Bluf bij Ouderdom


Nee, geen kwaad in de storm

noch in de tak die ruw

en rauw mij mieters raakte






teruggevonden tussen de Tips bij Ouderdom

een steek van verlangen


Aaaah....laat er nou een gigantisch verlangen naar Rotterdam in mij opstoten bij het treffen van deze foto vanochtend bij het ontbijt.
onbegrijpelijk voor een ander zeker?