zaterdag 7 januari 2012

niets te beleven


Toegegeven, ik gebruikte jou als Muze en daar ben jij niet van gediend omdat ik geen beroemd schrijver ben.
Zo eindigde mijn brief aan A waarop zij mij antwoordde dat zij mij nauwelijks kende en ook niet nader wenste te leren kennen na het lezen van mijn brieven waarboven even goed Lieve L, of F of E had kunnen staan als Lieve A.

En verder hoop ik verschoond te blijven van jouw o, zo persoonlijk relaas van je wederwaardigheden, vervolgde zij, al jouw "niets te beleven belevenissen", waarbij je mijn bestaan gebruikte als alibi om enige uren schrijvend door te komen in je, volgens mij gecultiveerde, eenzaamheid. Wij zijn geen vrienden omdat onze winkelwagentjes botsten, die knal was niet het startschot voor een vriendschap.
Vrienden heb ik genoeg. Mensen van vlees en bloed waarmee ik samen werk en ontspan. Daarbij mij drie maal per week door zes kantjes verslag van jouw lege uren heenworstelen is mij een te grote vriendendienst, zelfs als wij vrienden zouden zijn,

A.

14 opmerkingen:

  1. niets te beleven even in de reactievelden tot mijn spijt. maar wel logisch nadat ik veel ben weggeweest, de boel de boel heb gelaten, weliswaar was de aanleiding er 1 buiten mijn schuld maar...k heb zelf nog al wat weggesloopt, vooral de wat kwetsbare dingen ( mijn andere blog ook leeggehaald).
    hoe nu verder? ik zie er van komen dat ik gewoon maar wat aan doe, beetje afwachten wat ik tegen kom op oude stapels en weer net zo hard weghalen als ik het er op zet.(((( is niet álles altijd voorlopig?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. De foto straalt een enorme leegte uit. Doet me denken aan een film van Jaques Tati. Ik vind het getuigen van durf dat je deze brief plaatst, want er staat nogal wat.
    Je schrijft dat je je andere blog ook heb leeggehaald, er staat nog wel iets, met een reactie zelfs, van Albert de Boer.
    En dat er niet altijd wordt gereageerd is wennen, overkomt ons allemaal. Jij reageert toch ook niet overal op alles? Plaatsen en weghalen maakt de volger wel nieuwsgierig maar maakt reageren niet makkelijk. Ja alles is altijd voorlopig, maar met weghalen maak je er zelf een einde aan. Keuze die jij maakt, maar dat is dan ook weer voorlopig, natuurlijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. klopt wat dat reageren betreft, k moest weer wennen even. ik onthoud me ook wel van een reactie geven als ik er aan twijfel of ik mijn reactie goed zal weten over te brengen en ik post liever niks dan lauwweg een vriendelijkheidje.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik vatte de briefwisseling niet op als een die in de realiteit heeft plaatsgevonden, maar in het hoofd. Het plaatje erbij versterkt dat nog meer. Twee zeer verschillend gevormde vrouwen die zich in dezelfde ge-design-eerde buitenruimte bevinden, maar die elkaars aanwezigheid niet lijken op te (willen) merken. Ze schrijden in jurken voort, dragen daarbij iets kostbaars? hun eigen creatie? Het lijkt of ze in tegenovergestelde richting gaan, maar kijkend naar het pad zien wij dat ze elkaar weldra tegen zullen komen. Een bevreemdende droom.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Leuk, je bent er weer. Ik ben druk aan het archiveren en had je niet opgemerkt.
    Ik vind het een mooie brief die de tand des tijds weergeeft.
    We zijn niet meer zo snel geneigd vriendelijk te blijven als het ons niet past. Jammer.
    Ieder voor zich en god voor ons allen. Vooral voor jezelf opkomen. Dat proef ik uit veel dingen en die zijn hier verwoordt.
    Mooie plaat erbij.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Leuk je te ontvangen op mijn schamel blog...hum,
    weet je, we verschillen wat, of nee, ... want ik weet natuurlijk niet precies wat jij met vriendelijk blijven bedoelt. ik vermoed het: bij jezelf blijven en je niet laten meeslepen in de ( wellicht agressieve) sfeer van een willekeurige ander.
    groet!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat fijn, dat je weer blogt, of weer kunt bloggen, zodat wij ons bijv. hier door onze lege uren heen kunnen worstelen. Want een kroeg openen daar begin ik niet meer aan.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat een prachtig geschreven scene? Een stukje uit verhaal? Of gewoon een losse scene bij een mooi plaatje?

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ik bleef zitten met dat idee van Jaques Tati. Klopte de foto is een scene uit de film Mon Oncle

    BeantwoordenVerwijderen
  10. O, Ferara, dat wist ik niet. ik had het erbij horen te vermelden waarschijnlijk?
    ik zag nooit een film van Tati.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ik ben nu pas terug op je log.
    Ja, best mogelijk dat we verschillen. Iedereen is gelukkig uniek hè.:-)
    Ik denk dat je goed hebt begrepen wat ik bedoel.

    BeantwoordenVerwijderen