Soms heb ik echt zin in mijn lot,
de dag wacht naast het mijnenveld
de uren liggen klaar
Verlorene, ben je daar?
het gruwen kan beginnen
De onschuld plakt nog snel de plaatjes op de muur van de nog niet genoten vergezichten, gewoon met lijm.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Fantastisch, het hele ding. De wisselende stemmingen die overroepen worden door strijdlust. En de laatste twee regels... te gek.
BeantwoordenVerwijderendank! meteen zin in deze dag.
BeantwoordenVerwijderengewoon met lijm
BeantwoordenVerwijderenReflexxus, ik begeef me waarschijnlijk op glad ijs, maar je kent me inmiddels een beetje op poeziegebied. Ik zie hier een oppasdag met een kleinkind in.
BeantwoordenVerwijderenMooi, poëzie vervloeiend in proza...
BeantwoordenVerwijderenfijn die reacties.
BeantwoordenVerwijderenik ben het eens met Schrips, zou wel altijd zo willen schrijven als hier,zo ludiekjes.
Wat let je. Gewoon doen.
BeantwoordenVerwijderenk heb dat niet in de hand, wel in de hand wat ik wel en wat ik niet plaats natuurlijk.( ben lang niet altijd in een ludieke/ speels lichte stemming)
BeantwoordenVerwijderenzou ook niks aan zijn, altijd dat ludieke
BeantwoordenVerwijderenbah