dinsdag 8 maart 2011

bijkomen


Dan trekt alles voorbij, maar eerst door mij heen en dat ontwaakt niet fijn. Dan ga je naar je pc om het op te schrijven: het ontwaakt niet fijn.
Het leeft niet fijn als je ook de prettige ontmoetingen met anderen moet verwerken als na een traumatische ervaring. Voor je uit staren, star en stil terneer zitten en de rijen aanééngegorde herinneringsbeelden van achter je ogen zien langstrekken...de zee, het gele licht aan de einder door het dun wolkendek heen en mijn kinderen met partners en hún kinderen als silhouetten aan de kustlijn bezig, de hond als het beweeglijkst van allemaal met zijn oren gespitst afgetekend. Ook het zand schuinoplopend tegen het duin waar ik halfliggend alles gadesla en de fim maak waar ik ook nu weer naar kijken moet. Niet dat ik niet toen evenzeer een uitgeknipt silhouetje aan de kustlijn ben geweest, gravend en supleterend om het toehappende vloedwater te keren in samenwerking met een kleinzoon en een "zomaar" vader die naast ons aan het werk was met zijn kinderen en een dijk legde tussen hun en ons zwaar op de zee bevochten burcht van zand om als toevallige vriendelijke vreemden samen sterk te staan.


schilder: Jan Altink

5 opmerkingen:

  1. ik herken dat wel. Mooi geschreven! Wat is soupletterend?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. jij bent er vlug bij. ik schreef het vannacht en kom nu net van google vandaan omdat ik het al nakijken wilde. ik dacht aan supletie en supleteren, dan moet het dus supleterend zijn.
    het is heel prettig, ouderwets bijna, om jou hier al reeds te treffen, hoor!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. ik zal hier altijd terugkomen, Schrips...voor jouw reacties.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat mooi Reflexxus. Ik word er ook een beetje droevig van.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. ik was ontevreden over mijn eerdere reactie.
    ik wilde zeggen dat dat reflexxteren er bij mij bij MOET en dat daarom schrijven goed bij mij past (ook als hulp dus).

    BeantwoordenVerwijderen